Ο Θάνατος Του Εμποράκου

Τυπικός μικρομεσαίος
Ο τροχός ο τελευταίος
Σε μια σαρκοβόρα μηχανή.

Ήθελες αλλιώς να ζήσεις
Να προκόψεις, να πλουτίσεις
Κι έμεινες μ' αυτό το μαγαζί
Η πιο άτυχη επιλογή.

Νιώθεις επικηρυγμένος
Συνεχώς κυνηγημένος
Ο Θεός μονάχα ξέρει τι τραβάς.

ΤΕΒΕ, ΙΚΑ, εφορία
Δε σου αφήνουν ούτε μία
Απ' το αίμα σου που βάζεις στη δουλειά
Κράτος, φίλοι σου 'φαγαν λεφτά.

Απ' τη μια λες να το κλείσεις
Όπου βρεις να το πουλήσεις
Είσαι χάλια οικονομικά.

Απ' την άλλη σκέφτεσαι όμως
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος
Κι έχεις μεγαλώσει δυο παιδιά
Απ' αυτήν την άχαρη δουλειά.

Είχες όνειρα σπουδαία
Ψήφισες και τον Αντρέα
Όμως πουθενά δεν είδες προκοπή.

Αν στο κέντρο είχες βιτρίνα
Ή αν ζούσες στην Αθήνα
Θα 'βγαινε καλά το μαγαζί
Θα 'τανε πιο άνετη η ζωή.

Κι όλο λες πως θα αλλάξουν
Πως τα πράγματα θα φτιάξουν
Και τα όνειρα θα γίνουνε λεφτά.

Μα στο ΖΗΤΑ όταν βγάζεις
Κάθε βράδυ αναστενάζεις
Η αλήθεια σε χτυπάει προδοτικά:
Όνειρα, σκληρά ναρκωτικά.

3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος24/4/10

    Ενώ η Κική άραξε στην ακαδημία και
    το παίζει εθνική ποιήτρια..... κάποιοι άλλοι ποιητές που δεν είχαν
    το ανάλογο λογοτεχνικό βίσμα τελειώνουν ως εμποράκοι.......

    jason taverner

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπα, δεν είναι θέμα ανταγωνισμού ή εμπάθειας με την Κική. Αν αυτή είναι ικανοποιημένη με τον τίτλο της ακαδημαϊκού, εμένα λόγος δε μου πέφτει.
    Και ούτε ποιητής είμαι, μόνο ένας απλός άνθρωπος που βρήκε τσάμπα χώρο στο internet και γράφει στιχάκια κ.α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος4/5/10

    Η αισθητική είναι προσωπικό θέμα
    για να το αφήσουμε στα χέρια των
    κριτικών, ποτέ δεν θεώρησα την Κική
    ποιήτρια .... ούτε ασπάζομαι τις διάφορες απόψεις περί Κικής......

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αδερφέ, δεν ξέρω τούτο το φεγγάρι
Στης καρδιάς της άδειας τη φυρονεριά
Πούθε τάχει φέρει, πούθε τάχει πάρει
Φωτεινά στην άμμο, χνάρια σαν κεριά.